Przejdź do zawartości

Giennadij Padałka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Giennadij Padałka
Геннадий Иванович Падалка
Ilustracja
Giennadij Padałka (2002)
Pełne imię i nazwisko

Giennadij Iwanowicz Padałka

Data i miejsce urodzenia

21 czerwca 1958
Krasnodar

Narodowość

rosyjska

Status

aktywny

Funkcja

dowódca, inżynier pokładowy

Łączny czas misji kosmicznych

878 dni 11 godzin 29 minut i 48 sekund

Misje

Sojuz TM-28 (Mir-26),
Sojuz TMA-4
(Ekspedycja 9),
Sojuz TMA-14
(Ekspedycja 19/20),
Sojuz TMA-04M
(Ekspedycja 31/32),
Sojuz TMA-16M
(Ekspedycja 43/44)

Stopień wojskowy

pułkownik lotnictwa

Odznaczenia
Bohater Federacji Rosyjskiej
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” III klasy Order „Za zasługi dla Ojczyzny” IV klasy Medal „Za zasługi w podboju kosmosu”

Giennadij Iwanowicz Padałka, ros. Геннадий Иванович Падалка (ur. 21 czerwca 1958 w Krasnodarze) – pułkownik sił powietrznych, rosyjski kosmonauta. Rekordzista pod względem łącznego czasu spędzonego w kosmosie.

Wykształcenie i służba wojskowa

[edytuj | edytuj kod]

Kariera kosmonauty

[edytuj | edytuj kod]
  • 1989 – 25 stycznia decyzją Państwowej Komisji Międzyresortowej (ГМВК) oficjalnie został kosmonautą sił powietrznych (grupa WWS-10) i rozpoczął przeszkolenie podstawowe.
  • 1991 – w styczniu po zakończeniu dwuletniego kursu podstawowego zdobył uprawnienia kosmonauty-badacza.
  • 1991-1996 – trenował w grupie kosmonautów przygotowujących się do lotów na stację kosmiczną Mir.
  • 1996 – w lutym został dowódcą dwóch załóg: rezerwowej Sojuza TM-26 (znaleźli się w niej również Siergiej Awdiejew i Jean-Pierre Haignere) oraz podstawowej Sojuza TM-28 (ponownie z Siergiejem Awdiejewem).
  • 1997 – 5 sierpnia podczas startu Sojuza TM-26 był dublerem dowódcy załogi podstawowej. Od października rozpoczął szkolenie do swojej pierwszej kosmicznej misji.
  • 1998 – w marcu do trenującej załogi dokooptowano Jurija Baturina. 13 sierpnia wystartował w kosmos do blisko 200-dniowej wyprawy dowodząc Sojuzem TM-28 i 26 stałą załogą Mira. Na Ziemię powrócił 28 lutego 1999.
  • 1999-2000 – wkrótce po powrocie ze swojej pierwszej misji kosmicznej Padałka przez kilka miesięcy trenował z Siergiejem Trieszczowem do kolejnej długotrwałej wyprawy na stację kosmiczną Mir. Załogę ostatecznie rozformowano w sierpniu po tym, jak podjęto decyzję o pozostawieniu stacji bez stałej załogi. W połowie roku razem z Nikołajem Budarinem rozpoczęli szkolenie jako podstawowa załoga programu „MKS-1R”. W swoim założeniu była to misja ratunkowa na wypadek problemów z automatycznym połączeniem na orbicie modułów Zarja i Zwiezda. W razie problemów kosmonauci mieli przeprowadzić ręczne dokowanie. 26 lipca 2000 połączenie automatyczne zakończyło się sukcesem i załoga zakończyła pracę.
  • 2000-2001 – był dowódcą załogi rezerwowej 4 ekspedycji na Międzynarodową Stację Kosmiczną. Trenował wspólnie z Edwardem Fincke oraz Stephenem Robinsonem.
  • 2002-2004 – w marcu 2002 Padałka oraz Edward Fincke i Oleg Kononienko zostali przydzieleni do podstawowej załogi 9 ekspedycji na ISS. Na stację mieli się udać na pokładzie wahadłowca. Po katastrofie promu Columbia loty wahadłowców wstrzymano, a załogi przeformowano zmniejszając jednocześnie liczebność stałej załogi do dwóch astronautów. W grudniu 2003 Padałka i Fincke zostali wyznaczeni do załogi rezerwowej 9 wyprawy na ISS i jednocześnie załogi podstawowej 10 stałej załogi stacji. Na początku 2004, na niecałe 3 miesiące przed startem Sojuza TMA-4 postanowiono, że obaj astronauci będą jednak w pierwszym składzie planowanego lotu. 19 kwietnia 2004 wystartowali do blisko 190-dniowej wyprawy. W krótkotrwałą misję udał się z nimi holenderski astronauta André Kuipers.
  • 2005-2007 – przygotowywał się w grupie kosmonautów do kolejnego lotu na ISS. W sierpniu 2007 wstępnie został wyznaczony dowódcą 19 załogi Międzynarodowej Stacji Kosmicznej.
  • 2008 – 12 lutego NASA oficjalnie ogłosiła skład załogi Sojuza TMA-14[1]. Padałka został dowódcą załogi, a funkcję inżyniera pokładowego powierzono Michaelowi Barrattowi. W jej pierwotnym składzie znalazł się także kandydat na kolejnego kosmicznego turystęNik Halik, którego ostatecznie zastąpił Charles Simonyi (drugi lot tego kosmicznego turysty). Start do misji zaplanowano na marzec 2009. W październiku Padałka, Barratt i Halik byli dublerami załogi Sojuza TMA-13.
  • 2009 – od marca do października w składzie 19 stałej załogi Międzynarodowej Stacji Kosmicznej odbył swój trzeci lot kosmiczny.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Loty kosmiczne

[edytuj | edytuj kod]
22 kwietnia 2004. Astronauci 8 i 9 stałej załogi ISS. Od lewej Padałka, Kuipers i Foale.
24 kwietnia 2004. Dowódca Ekspedycji 9 – Giennadij Padałka w module Destiny.

Swój pierwszy lot w kosmos Padałka rozpoczął 13 sierpnia 1998. Był dowódcą statku kosmicznego. Razem z nim na pokładzie znajdowało się jeszcze dwóch innych kosmonautów: Siergiej Awdiejew oraz Jurij Baturin (pierwszy rosyjski polityk w kosmosie). Celem tej misji było dostarczenie na pokład stacji kosmicznej Mir 26 stałej załogi. Dwa dni później Sojuz dotarł do kompleksu orbitalnego. Baturin powrócił na Ziemię 25 sierpnia 1998 razem z Tałgatem Musabajewem i Nikołajem Budarinem. Kosmonauci z nowej załogi pracowali razem do 28 lutego 1999. W tym czasie Padałka odbył jeden spacer kosmiczny (10 listopada 1998) trwający blisko 6 godzin. Na Ziemię w kapsule Sojuza T-28 powrócił tylko Padałka razem ze Słowakiem Ivanem Bellą. Obaj wylądowali około 60 km od miasta Arkałyk. Awdiejew pozostał natomiast na pokładzie Mira aż do sierpnia 1999.

Sojuz TMA-4 wystartował w kosmos 19 kwietnia 2004. Na jego pokładzie znajdowała się 3-osobowa załoga. Padałka dowodził także i tą misją. Edward Fincke pełnił funkcję inżyniera pokładowego podobnie jak trzeci członek załogi – holenderski astronauta André Kuipers. Po dwóch dniach, 21 kwietnia, nastąpiło połączenie Sojuza z Międzynarodową Stacją Kosmiczną. W piątym dniu wspólnego lotu (26 kwietnia) Padałka i Finke (dziewiąta stała załoga stacji) przejęli ISS od swoich poprzedników. Aleksandr Kaleri, Michael Foale oraz André Kuipers 30 kwietnia w kapsule Sojuza TMA-3 powrócili na Ziemię. Podczas misji trwającej do 24 października 2004 astronauci przyjęli dwa statki transportowe typu Progress, które przywiozły na stację zaopatrzenie. Cztery razy wychodzili w otwartą przestrzeń kosmiczną instalując m.in. na powierzchni ISS nowe anteny. Usunęli także usterki systemu chłodzenia i jednego z żyroskopów. Padałka spędził poza statkiem w sumie blisko 16 godzin. Kolejna stała załoga dotarła na stację 16 października. Sojuz TMA-5 przywiózł członków kolejnej zmiany (Ekspedycja 10Saliżan Szaripow oraz Leroy Chiao). Razem z nimi na stację przybył również Jurij Szargin, który powrócił na Ziemię z Padałką i Fincke. Kapsuła Sojuza TMA-4 opadła na powierzchnię Ziemi 95 km NE od Arkałyku.

Wykaz lotów

[edytuj | edytuj kod]
Loty kosmiczne, w których uczestniczył Giennadij I. Padałka
Lp. Data startu Statek kosmiczny Data lądowania Statek kosmiczny Funkcja Czas trwania[3]
1 13 sierpnia 1998 Sojuz TM-28 28 lutego 1999 Sojuz TM-28 dowódca Sojuza
oraz 26 stałej załogi na stacji Mir
198 dni 16 godzin 31 minut i 10 sekund
2 19 kwietnia 2004 Sojuz TMA-4 24 października 2004 Sojuz TMA-4 dowódca Sojuza
i Ekspedycji 9 na ISS
187 dni 21 godzin 16 minut i 9 sekund
3 26 marca 2009 Sojuz TMA-14 11 października 2009 Sojuz TMA-14 dowódca Sojuza
oraz Ekspedycji 19 i 20 na ISS
198 dni 16 godzin 42 minuty i 25 sekund
4 15 maja 2012 Sojuz TMA-04M 17 września 2012 Sojuz TMA-04M dowódca Sojuza i Ekspedycji 32,
inżynier pokładowy Ekspedycji 31
124 dni 23 godzin 51 minut i 30 sekund
5 27 marca 2015 Sojuz TMA-16M 12 września 2015 Sojuz TMA-16M dowódca Sojuza i Ekspedycji 44,
inżynier pokładowy Ekspedycji 43
168 dni 5 godzin 8 minut i 34 sekundy
Łączny czas spędzony w kosmosie – 878 dni 11 godzin 29 minut i 48 sekund[3]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]